Hikayenin devamı....

^^

Ne yapacağını bilemeden bize bakıyordu. Biz ise gülme krızine girmiştik ama Jong Hun'un yaptığından dolayı değildi bu kırız sadece esranın komik şekilden şekle giren kızaran yüzü Karnıma ağrılar giriyordu. Şise yeniden döndü ve yeniden sıra bana geldi karşımda ise Gizem İşte bu komik olacaktı. Doğrulukmu cesaretmi? dedi gizem ben ise ne söylersem söyleyeyim sonu iyi değil diye düşündüm cesaret be cesaret dedim Gizem kurnazca bana bakıyordu. kalk dedi ve git şu gelinliğini giy bakalım dayanamayacağım dedi ben ise ama gizem Kyu beni görmemeli olamaz yaaaa yapma bunu benim batıl inançlarım var ama lütfen..... gizem kalktı ve hadi o zaman odanızda giyi erkekler aşşağıda kalacak tamam dedi. Park Min ise bende merak ediyorum bende görmek istiyorum haksızlık bu diyordu işte kahkahaların kopması karın ağrısı ve mutluluk, herzamanki gibi sonsuz bir mutluluk Kızlar ve ben yukarı çıktık Kutunun kapağını yavaş yavaş actım ve gelinliğimi dikkatli bir şekilde kutudan çıkartıp yatağın üzerine koydum. Kızlar bir yandan diğer kutularla uğraşıyordu. duvak, ayakkabı, çorap vs. hepsi yatağın üzerine serildi.ilk gördüğümde işte bu gelinlik demiştim zaten bembeyaz kumaş üzerinde ince tüller işte budur saflık ve temizlik. gelinliğim Straplez Yaka, dapdar aşşağıya iniyor ve sonunda kocaman bir etek ve uzun bir kuyrukla sonlanıyordu. beyaz saten üzerine parlak taşlar işlenmişti.göğüsten aşşağıya doğru dönerek inen parlak taşlar 3 sıra halinde devam ediyordu. ve kuyrukta sonlanıyordu. etek sonunda ise küçüçük beyaz çiçekler vardı.bu çiçekler tüllerin kabartılması ile oluşturulmuştu ve çok dikat çekiyordu. Ayakkabılarım hafif topukluydu. önleri yuvarlaktı, topukları taşlarla kaplıydı ve bilekten bağlama yerinde toka kullanılmamış tülden küçük iki çiçek kullanımlış bağlamak için iç içe geçirilmeleri yetiyordu. Duvağım tam kuyruk boyundaydı.Ucunda bir sıra parlak taş etrafını çevreliyordu. Ben yavaş yavaş giyinmeye başladım. kızlar bana yardım ediyordu. ne kadar zormuş bunun içine girmek dedim. Zekiye abla gülmeye başladı. bir yandanda bizimkilerin gözleri sulanmıştı bile. Ama olamaz dedim erkenden başladınız Ben çok mutluyum sizi çok seviyorum ama Kyu Jong, bu adam benim aşık olduğum adam yapmayın :( ağlamayın :( hadi ama Ben giyindim. Aynaya bakmak için bir iki adım attım ki kapı açıldı....

Kızlar üzülerek birşey itiraf edeyim ki :( Ben hikayeyi güzel takip ederken bir ara işlerim yüzünden okuyamadım ve sonrasındada yazacak birşeyler bulamadım hepsini karıştırırım diyede arasına girmedim.Kızların okuduğuylada yazamadım kızlar hep anlatıyorlar ama tam içeriğin nereye ilerlediğini bilemediğim için yazamadım bir türlü.Ama okullar açılıpta pc bana kalınca hepsini okuyup bende devamını yazacağım inşallah.(Bakalım benden habersiz neler olmuş hikayede.)

aslında kapı çok az açılmıştı sadece ben farketmiştim....Rüzgardan açılmıştır diye düşündüm....Ardından kapının arkasindaki böcekler ortaya çıkmıştı Yani kyu park min saeng ve geri kalan herkes bilginarın kapısının önüne yığılmıştı...O anda ne yapacaımı şaşırdık..Kızlar Bİlginarın önüne siper durdular..BEn le gizmde çocukları çıkarmaya çalışıyorduk...Olmaz diyordukk..Olur diyorlardı...Bİz çocukları oyalarken...Bİlginarda arkada gelinliğini çıkardı...SOnra aşağıya indik...Sıra bendeydiii...Çeviriyorumm...Çeviriyorum.........Çevirdim...Gizemle bana geldii....Ewettt kuzennn gizemciğimmm....Doğrulukmuu cesaretlilik mii dedimm...Gizem korktuğu için direk doğruluk deid..Çünkü bnm onun için çok zor olacağını bildiği birşey vereceğimi biliyordu.... Hıımmm..Ozamn söyle....Şimdiye kadar hayatında en çokkk kimi sevdinn.....? diye sordumm....Herkesin gözleri faltaşı gibi açılmıştı..Saeng i anlatmk bile istemiyorum.....Bİlginar abla kenardan beni dürtüyorr...Gİzemse aval aval düşünüyodu..Tmm dedi...2 kişi var diğerini sne biliyorsun ma daha çocukluktna kalma bişi yani ama en çok saeng dedi saengin gözlerinin içne bakarak.... TÜm gece boyunca böyledik...SOjular geldi gitti görevler açıklamlar..Sabhasa kendimizi heryere dağılmış bir şekilde salonda bulduk..Sızıp kalmıştık.....hepimiz sabah bir dürtüklemeyle uyandık....Zekiye teyze bizi dürütklüyordu.. kalkınn saat kaç oldu die...uynadıkk...Bİ gözüm kapalı saate bakıyordumm...hıyyyyyyyyyyyyyyyyyyy! geç kaldımmmmmmmmmm.. die bir çığlık attım...Herkes irkildii...Zekiye teyze de saol esra dedi (herkesi çığlığımla uynadırdığım için) Zekiye teyze nolduu diye sordu...Bir arkadaşım koreye gelmişti çocuğuyla fakat işleri olduğu için çocuğunu burda yuvaya bıraktı..ona bakmaya gidiyorum dedimm....2 dk da hazırlanıpp çıktımm...Kyu da arkadan hey yarabbim kadın millet iişte önemli bişi olduğunda 2 saat süsülenirler acil bişi olduğunda 2 dk da giyinirler dedi.... (doruya doru) .İşim allahtan çok kısa sürede bitmiştii...Eve gledim herkes evdeydii...Sen burda bekle dedim... O duvarın arkasında duruyordu...Slmm bne gledim dedmm...Ne çabuk geldin dedi gizem...Size bir sürprizim var dedim..Gelllll tatlım diye türkçe seslendim korece de biliyordu ama türçe seslendim...Salondan bi bağrışmalarrrrr....Ayyyy! bu neee!!!!1 çok tatalıııııı yirim sneiiiiii!!!!!!! Tama sakinn sakinn çocuk kaçmıo bi yere dedim...Tanıştırayım bu deniz size bahsettiğim arkadaşımın çocuğu 2 yaşında dedim...Kucağıma aldım..Hem belki bilginarla kyu ya pratik olur pratik olur die getirdim dediim.Bİlginarın yüzü o anda kıpkırmızı olmuştu.Kyu ise herşey yolundaymış gibi tabii ne den olmasın dedi sadece........Deniz kucağımdayken Jonghun üstüme atladı..Nerdne bilion belki bize praitk olurrr dedii...haaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa?Nişan hazırlıklarını yaptımmm dedii. herkes ağzı açık bakıyordu bende dahil..... ................JOnghun ne dediğinin farkındamısın senn...????

Haha bizde gülüyorduk .Esra çok kızarmıştı.Jong Hun bize haber vermişti zaten birtek Esranın haberi yoktu nişan işinden.Sonra annem geldi.
--AAaa bu çocuk nerden çıktı?Evlenmeden çocuk ha kimin söyleyin bana çabuk.
--Biz daha çok gülmeye başladık annem yanlış anlamıştı.
Esra korkarak:
--Zekiye teyze rahatla kimsenin değil bu bebek.Benim arkadaşımın.Bakmam için getirdim.Arkadaşımın işi varmışda.
Annem gülmeye başladı.
--Şaka yaptım anlamadınız mı dedi.
Herkes birbirine bakıyordu.Gülmeye başladık.

Jung Min arkama geçti Hacer bir dışarıya gelsene sana bişey söyleyeceğim.
Jung Min çok ciddiydi.Neden acaba?Esma Ablamla Jun Birbirine baktılar.Esma ablam güldü bana:Hala
--Hadi sen çık dışarıya Jung Min özel bişey söyleyecek heralde.Esma ablamın yüzünde hafif bir sırıtma vardı.Tamam tamam dedim.

Jung Minle havuzun başındaki masaya geçtik.Karşıma oturdu.Sana birşey söyleyeceğim.Ama bunu bir şaka olarak algılama.
--Ne oldu Jung Min kötü birşey mi var?
Endişelenmiştim Jung Min çok ciddiydi.
--Şeyyy var aslında ama nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum.Şey bizim Junla Koreye dönmemeiz gerekiyor.
--Ne ?Neden ki?
--İşlerimiz yüzünden sizinle tanıştıktan sonra hiç sahne falan almadık.Şirketimiz bizi sıkıştıtırıyor.Bunu size söylememe kararı almamıştık fakat şimdi gitmemeiz lazım.Zaten Hyunla Leyla gittiler.Leyla memelekete gidiyorum dedi fakat Hyunla koreye gittiler bir daha dönmemek üzere .Zaten onlar evlenmişlerdi Türkiyede.Kimseye haber vermediler.Leyla çok üzgündü gitmeden önce hatırlıyor musun?Size haber vermeden evlendikleri için.Şimdi bizimde gitmemiz gerekiyor.Ama kyu ve saeng sonra gelecekler.Gizemle young sang yakınlaşmaya başlamışlar Saeng bunu ilerletmek istiyor o yüzden henüz koreye dönmek istemiyor.Kyuda zaten iki güne evleniyor.Şirket ona anlaşmada olduğu için balayı için izin verecek.Onunda dönmesine gerek olmuyor.Ama Junla ben gitmek zorundayız.Ailelerimiz bizi çok özlemiş.Dönmemizi istiyorlar.Ama sen biliyorsun en azından sana olan duygularımı.Şey ben dönmek zorundayım ama geri gelebileceğimi zannetmiyorum.En azında üç sene sonra.Ben o kadar zaman sensiz kalamam Hacer.Senin duygularını tam bilmiyorum.

Jung Min ağlamaya başlamıştı.
--Hacer ben sensiz gitmek istemiyorum.Lütfen benimle gel.Sana belki iyi bir eş olama belki ama hep seni seveceğim.Her sabaha sevildiğini bilerek uyanacaksın.Belki yanında ben olmayacağım bazı zamanlar ama yinede he rzaman yanında ruhum olacak.Senin en zor zamanında yanında olacağım.
Sende benim en zor zamnımda yanımda olur benimle evlenir misin?

Ne diyeceğimi bilemedim.

Hacerle min havuzun başındaki masada oturmuş konuşuyorlardı...Bİzmkiler ise hayallere dalmışlardı....Deniz de kucağımda (yazık yavrucak) ağlamya başladı..Şiişştt tama tamam yok yok yok diorm hala ağlıyordu.....Uykusu mu gelmişti acaba ltını kontrol ettim birşey yoktu..Bİlginar abla kenardan acıkmıştır acıkmıştır dedi... Ben de tamama ozamn deyip bebeği kyunun üzerine attım sne 5 dk baq denize ben mamsını hazırlayıp gelicem....dedim..kyu neye uğradığını şaşırmıştı JOnghun da kenardan senden ii baba olur kyuuu diyordu...Kyu da ardındna seni de görücezz jonghun beyy merak etme dedi..JOnghun direk kafasına başka yöne çevirdi....Çünkü denizi tutmaya korkuyordu.....Ben mutfakta denizin mamasını hazırlarken bir yandna da hacerle min i izliyordum..Hacer şaşakın şaşkın mine bakıyordu..Min ise gözlerinin kocaman açmış hacerden bi cevap bekliyor gibiydi...Artık daynamıcamm.....
Hacerciğimmmmmmm Bi isteğiniz varmı tatalım herangi birşey...Hacer yok sao lesra dedi..Mİn de yok yok dedi....Birşey olduğunu sezmiştim..ASlında konuşmalarını birazda olsun duymuştum..Min hacere evlenme teklifif etmişti hacer ise daha cevabını verememişti...Bende denizin mamasını hazırlamıştım zaten..Salona gittim deniz ağlamayı kesmiştiii sadece kyu ya bakıp gülüyordu....................

Esra mutfakta mama hazırlamaya koyulunca Deniz Kyu'ya kalmıştı benim birtanem ise ne yapacağını bilmez bir şekilde çocuğa bakıyordu. Deniz ise ağlamaya devam ediyordu. Ben uzatan sadece Kyu'nun ne yapacağını merak ediyordum. Kyu denizi kucağında pışpışlamaya başladı. çok komikti bir yandanda ona dil çıkartıyor yüzünü binbir şekle sokuyordu Birden denizin ağlaması kesildi. pür dikkat Kyu'yu izliyordu. Kocaman kara gözleri açılmış minicik dudakları büzülmüş saçleri ise incecik narin oyuncak bir bebek gibi duruyordu. Benim birtanemin eline çok yakışmıştı. Ben hayallere dalmış geleceğimizi düşünüyordum. Minicik elleri olan ve babasına tıpatıp benzeyen bir erkek çocuk mutlu bir aile sonra iki ssonra üç mutfaktan esranın çıktığını gördüm. Gözümün önündeki sahne değişince hayallerimde sona erdi.Esra elindeki mama tabağını Jong hun'un eline tutuşturdu. Koşarak yanıma geldi. Abla bak ne söyleyeceğim kıs kıs gülüyordu. Ne oldu dedim? söyle hadi söyle söyle Ne duydum bil Park Min Hacere evlenme teklif ediyor dışarıda Bizim aile yavaş yavaş bölünüyor galiba yada genişliyor, Koredeki kızlar bizi yolacak Ben ise neeee dedim ama çok bağırmışım herkez bana baktı bir anda.Çok güzel bir haberdi bu. Hepimiz hayallerimizdeki erkeklerle evlenecek ve mutlu olabildiğimiz kadar mutlu olacaktık.Eeeee hacerim ne dedi diye sordum ama esra bilmediğini belirtmek için başını iki yana salladı. Biz meraktan çatlayacaktık. Birbirimize bakıyorduk ve gülüyorduk. Hala dış kapı açılmamıştı. mutfak camından bir kez daha bakmaya karar verdik fakat dışarıda yoklardı. Merak içimizi emiriyordu ve bu bomba haberi kimse ile paylaşamıyorduk çünkü onların söylemesini istiyorduk. Sonuçta bu olay onları ilgilendirirdi.Ahhhhh merak ahhhhh. Zaman daha hızlı geçsin diye denizle oynamaya başladık. Dört tane kocaman insan deliler gibi eğilmiş kendimizi şekilden şekle sokarak bebeği bir birimiz kapıyor bir birimiz alıyor, oynuyor düşüyor, yuvarlanıyorduk. Hepimizde ne kadar çok seviyormuşuz cocukları dedim birden verin şu çocuğu bana aaaa. Uykusu geldi daha o küçücük. Hadi uyutalım dedi Kyu, Hadi hadi dedi esra ve tabiki jong Hun. hep birlikte yukarı çıktık. Şimdide sorun hangi oda olacağıydı. ben çocuğı alıyor bizim odaya diyorduk Kyu koşarak odanın kapısını açıyordu. Esra abla bir dakka diyip alıyoru hayır jong Hun'un odası diyor o tarafa yürüyordu. Sonunda sesimize Zekiye abla yetişti ve Denizi biz delilerin elinden aldı.Ben uyuturum işin en komik yanı ise Kyu abla istersen biz uyuturuz, nasıl uyutulacağını biliyon mu dedi Zekiye abla ise aaaaaaa yok canım nereden bileyim zaten ben daha 15 yaşında ve hiç çocuk bakmadım dedi. sonrada dalgamı geçiyorsun sen benimle dedi. Kyu ise abla yanlış anladın, Abla ya öyle demek istemedim, Yani deniz bize alıştıya o yüzden yani,,,, diyip duruyordu. Zekiye abla arkasını döndü ve odasına girdi. Esra alt kapı kapandı dedi ve biz ikimiz yerimizde yoktuk. ayaklarım birbirine karıştığı için terliğim fırladı ve merdivenlerden aşşağıya tek tek düşe düşe indi. Merdivenlerin tepesinde durmuş terliğimi izlerken alta doğru baktım Park ile Hacerde aynı şeyi yapıyordu. İkiside ağır çekimde yaşanan bir olay gibi başlarını yavaş yavaş aşşağıya indiriyorardı. Birden yukarı bize baktılar. Pardon bana çünkü esra çoktan alt kata inmiş ve merdivenlerin yanında olan tek kişilik koltuğa çökmüştü. AAAAAAhoşgeldiniz naber dedi gülerek ama soluk alışı hızlıydı. Nasıl çabucak indi o kadar basamağı allahım Kyu Jong ve Jong Hun ne olduğunu anlamak için koridordan merdivenlere doğru geliyordu. Ben de aşşağıya inmiştim Kyu yukarıdan- aşkım ne oldu bir şey mi oldu. denizi alayım istersen zekiye abladan,ondanmı kızdınız, neden birden alt kata indiniz... Ben ise pür dikkat Haceri süzüyordum belki bir şey anlarım diye Hacer salondaki koltuklara oturdu ve bizde yavaş yavaş kedi gibi yanlarına süzüldük. konuşmaya başladı.....

Şey size bir şey açıklayacağız.dedim usulca.Gözlerim ağlamaktan bir hal olmuştu.Neden bu kadar çok ağladığımıda bilmiyorum ama...Esma ablamla Junda Aşğıya indiler.Esma ablam gülüyordu.Sanırım o Jung Min nin teklif edeceğini biliyordu.
Ee anlat dedi Bilginar abla..
--Şey sanırım biliyorsunuz.Jung Min bana evlenme teklifi etti.
Sözümü bitirmeden Esra:
--Ee evet dedin demi sende?
--Şey ben düşüneceğim.
Hepsi ağzı açık bana bakıyorlardı.Jung Min başını eğmiş hiç birşey demiyordu.Onunda suratı şişmişti ağlamaktan.
Esma ablam hemen konuştu.
--Yani bu ne demek olyor Hacer.Kabul etmeyecek misin?
Sonra Esra.
--Hacer yapma Jung Min'in seni nasıl sevdiğini hepimiz biliyoruz.Buna rağmen düşünmeye devam edeck misin?
O sırada ağlamaya başladım.Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.
--Üstüme gelmeyin ..
Hepsi kaskatı olmuş bana bakıyorlardı.Ben ağlamaya başlayınca Jung Minde dayanamadı.O da ağlamaya başladı.
Esma ablam yanıma geldi.
--Hadi yukarı çıkalım dedi.Bir yandanda jun enişteye kaş göz yapıyordu.
oda hemen fırladı Jung Min'in koluna girdi.
--Biz dışarı çıkıyoruz.Kyu ve Jonh Hun sizde gelin.Hatta Saengide çağırın.Bilginar abla Kyuya baktı.Kafasını ne oluyor demiş gibi salladı.Kyuda bilmiyorum dedi usulca.Onlar çıktılar dışarıya.
Esma ablam:
--Hacer bak iyi düşün sen zaten istemiymuydun böyle birşeyi?
--Esma abla yapma ya çok kararsızım. Ne diyeceğimi bilmiyorum.Esma abla ani oldu.Ya biz siz gibi değildi aramız anlıyorsunuz ya.Ben hiç bir zaman Jung Mine Bilginar ablanın Kyu ya davrandığı gibi davranmadım.Jung Minde bunun farkında.Daha birbirimize nasıl davranacağımızı bilmeden evlenemeyiz.
Bilginar abla:
--Hacer yani herkes bilyormuydu ki?Mesala ben Kyuyla nasıl davranacağımı bilerek mi nişanlandık?herşey zamanıyla tatlım.Üzmme sen kendini herşeyi zamana bırak evlenme teklifi etti diye bu gün mü evleneceksiniz sandın.Esra gülmeye başladı.Ama Esma ablamla ben kaskatı kesilmiştik.
Artık daha fazla kendimi tutamadım.Daha çok ağlıyordum
--Abla bizim zamanımız yok.Yok Pazartesi Jun Ve Jung Min birdaha dönmemek üzere Koreye gidiyorlar.
Esma ablam kafasını önüne eğdi.Şey bende gidiyorum.Zaten bizim nikahımız kıyılmıştı.Düğünü Korede yapacağız.Zaten annemin haberi var.Sizede bu gün açıklayacaktık.ama Jung Min Hacersiz gidemeyeceği söyledi.Bizde onun kararını bekliyorduk size açıklamak için.
Bilginar abla:
--Yani şimdi üç gününüz mü var?
Esrada üzülmüştü.Esra
-- Nasıl ya üç gün mü şaka mı bu ya?
--Şey ilk üç sene Biz Türkiyeye dönemeyeceğimiz kesin ama Grup üyeleri ve eşleri için turlar düzenlenecekmiş.Konserler.Bu konselere sadace eşleride gelebiliyor.Sıkı önlşem biliyorsunuz ya.
--İnanmıyorum.Kyu bana bundan bahsetemedi ama dedi Bilginar abla.
--Abla sizin durumunuz farklı Kyu sözleşme imzalarken Balayı için özel izin istemiş.2 ay kadar.Yani sizinkini daha sonra Kyu enişte anlatır.Ama Jun Ve Jung Min istememişler akıllarına gelmemiş safların.Aynı Hyunla Leyla abla gibi...Şimdi cezasını çekiyorlar.
Esma ablam:
--Biz Junla önceden beri tanıştığımız için benim için gitmek sorun olmayacaktı.Ben zaten kabul ettim.Jun için zaten koreye gittim.
Geriye tek Hacer ve Jung Min kalıyor.O sırda büyük bir bağriş koptu.Hepimiz pencereye yüklendik.Jun Jung Min'i yaka paça tutuyordu.Avaz avaza bağrıyordu.
--Herşeyi bırakıp kendini mi atacaksın?Deli misin sen ya nasıl dersin bunları?Hacerin seni sevdiğini hepimiz biliyoruz.Ellebet sana bir cevap verecek.Cevabını beklemeden nasıl böyle şeyler diyebilirsin?
Kyu ve Jong Hun Junu çekiştiriyorlardı.Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.O sırada aşağıdakiler bize bakıyorlardı.Ağladığımı gördüler.Bilginar abla beni tuttuğu gibi içeri çekti.Ama Jung Mine bakmak istiyordum ben şu iki gündür ne kadarda perişandı.Şimdi ise ayakta duramıyordu.Birden Jung Min Junun kollarına yığılı verdi.Bir çığlık attım bilginar abladan kurtularak koşarak aşağıya indim.Jung Min başına geçtim.Gözlerim çok acıyordu ama hissetmiyordum bile.Jung Minin yüzünü tutum vurmaya başladım.
--Jung Min uyan uyansan yaaaa..
Kyu:
--Ambulans çağıralım.Bilginar aramısın?
--Tamam canım arıyorum.
Ben

İkinci mesajdan devam ediyorum zencefilli keklerim.

Habire bağırıyordum osırada ambulans geldi.Jung Mini aldılar yanında bir kişinin gelmesine izin verebileceklerni söylediler.Ayağa kalktım.:
--Ben gidiyorum Esma abla çantamı getir acil dedim.
Kyu:
--Hacer sen kalıyorsun biz senle arabayla gidiceğiz senle konuşmam gerekiyor.Jun sen git.
--Tamam .dedi ve fırladı.
Bizde hemen içeri geçtik.Çantalarımızı aldık.Ben ve Bilginar abla Kyunun arabasına bindik.Esma ablamda kendi arabasına bindi Esra ve Jong Hunda Esma ablamın arabasına bindi.
Kyu:
--Endişlenecek bişey yok Jung Min üzüldüğünde hep bayılır gerçi bunda önce teyzesi ölünce bayıldı..
(Demek Jung Min en az onun kadar üzülmüş.)

Hacer Jung Min seni bırakmıyacak.Biliyorsun sen ama neden düşündüğünü anlatırmısın yada Jung Mine daha güzel bieşekilde olmayacağını anlat senin onu sevemdğini düşünüyor.
--Ben onu seviyorum.
--Eee o zaman sorun ne?
--Kyu herşey o kadra kolay değil.Ben iki gün içinde nasıl toplanıyım nasıl evlenelim.Birdaha gelemiyeceğim diyor ya ben..Anemdem ailemden ayrılmak kolay mı sanıyorsun? Ya Türkiyedeki arkdaşlarım ya kolay mı evlenmek.Ev yok hiçbirşey yok evlenince otelde mi yaşayacağız.?
Kyu.:
---


Kızlar ben çok yoruldum çok yazdım size kolay gelsin

anammmmmmmmmmmmmmmm ağlyazaağımmmmm şindi yhaaaaaa üüüüüüüüüüüüüüüüüüü anammmm herkes evlenioooo yeğnler de gelmeye başlar artıkkkkkkkk :P

Evet kız evde kalıcan elini çabuk tut.

Anam....... Zekiye teyze onu bana değil Gizeme söyle bence Young Saeng'le hala birbirine yaklışıyorlar onlardanda hiç bahsetmiyoruz,olsun ben evlenmesemde olur hah....Hacer'le Park Jung Min filan evlenince başlarına konarım bitti gitti

Çok şekersin kız kon valla.....

^_^

Hikayenin devamını yazın kız...Süper gidiyor..

Kyu.:Sen herşeyi pilan ve programlı yapmayı istiyorsun biliyorum ama mutluluk plan program dinlemez hele aşk hiç. Eğer onu gerçekten seviyorsan tut ve bırakma dedi. Ben ağlamak üzereydim.Kyu gözlerimin içine bakıyordu. Sözlerine devam etti.
---Ben endişelenmiyormuyum sanıyorsun, bizim belli bir hayran kitlemiz var ve evlendiğimiz duyulunca çok büyük bir tepki alacağız. Onun dışında bir aile kurmak baba olmak bunlar benimde alışık olmadığım ama her zaman istediğim şeyler, yepyeni duygular, düşün her gün işten yorgun eve döneceksin ve sevdiğin insan sana gülmseyecek. Bundan daha çok bir insanı ne mutlu edebilir. Ben senin düşünce ve kararlarına karışamam sadece saygı duyabilirim ama bir düşün Esmada her zaman yanında olacak ve bizde. biz bir aileyiz unuttunmu? Sadece daha da geniş bir ailen olacak. Sevgin için savaş ve düşün.
ben yandan ağlıyordum ilk defa Kyu bu kadar ciddi konuşuyordu. Bence çok iyi abi nasihatleri vermiş ve ailesinin her zaman yanında olabileceğiniz söyleyerek haceri biraz olsun yatıştırmıştı. Birden aklıma Gizemin gittiği gün geldi. Ne kadar çok ağlamıştım. Gizem en şanslı olanımızdı Mastır yapmak için sevgilisinin yanını seçmiş ve korede okumaya gitmişti. Annesi e babası çok üzgün ama aynı zamanda gururluydu. Zaten Young Seang hemen kendini sevdirmişti. Babası Young Seangla vedalaşırken oğlum kızım sana emanet dedi. Gizem bu cümleyi koreceye çevirirken çok utanmıştı. Gittiğimizde görüşecektik onu çok özlemiştim.Kendime geldiğimde Kyu aşkım geldik neden inmiyorsun diyordu. Arkaya baktım hacer çoktan arabadan fırlamıştı. Kyu Jung'a teşekkür ettim. Neden dedi bana, ben ise aile olduğumuzu bir kere daha hatırladığım ve bunu sana borçlu olduğumu söyledim. Park min'i odaya kaldırmamışlardı daha. Acil serviste bir sedyenin üzerinde yatıyordu. Sağ koluna serum takılmıştı.yüzü solgun gözüküyordu. hala kendinde değildi ama sayıklaması duyuluyordu hatta bağırması. Sensiz olmaz hacer, nasıl bırakabilirim seni,ben sensiz yaşayamam. Hacer ise min'in yanına çökmüş buradayım, buradayım diyor ve ağlıyordu. İçim acıyordu. bende böyle kötü günlerden geçmiş hatta yaşayamayacağımı düşünmüştüm.Acı çekmeden mutluluğun kıymeti anlaşılmıyordu. Ne kadar yazık!!!!! Param parca ve nerede biteceği belli olmayan bir sevgi.Park min birden gözlerini açtı ve Hacer'in yüzüne bakmaya başladı. Sanki şoka girmişti bakıyor ama duymuyor gibiydi. Gözleri sadece haceri görüyordu sanki,kenetlenmiş gibi bakıyordu. Doğruldu ve tamam o zaman anende kardeşlerinde gelsin olur mu dedi. Hacer şaşkın şaşkın min'e baktı. Bir müddet sonra konuşmaya başladı. benim zaten kocaman bir ailem olmuş fakat ben bunun farkında değilmişim özür dilerim sana yaşattığım bu üzüntü için. Seni çok çok çok seviyorum. Senden tek ricam beklemen sen gitmeden önce sana cevabımı vereceğim ve lütfen tedirgin yada çevap beklermiş gibi bakma bana bu beni çok üzüyor.Eğer cevabım evet olursa siz gittikten en fazla bir hafta daha sonra koreye gelirim. Bu kadar bekleyemezmisin beni. Lütfen izin ver ailemle ve arkadaşlarımla konuşayım ve herkezin onayını alayım. Seni sevdiğimi zaten biliyorsun. Lütfen bana biraz izin ver ve sakin ol. Anlaştık mı? Hacer bunları söylerken Park Min sadece ona bakıyor ve gözündeki yaşları silmeye çalışıyordu. Rahat durmadığı için kolundaki serum çıkmıştı hemşireyi çağırdık ve yeniden damar yolu bulup serumu takmasını bekledik. Hemşire gittiğinde Park tamam canım sen nasıl istersen öyle olsun dedi. Bekleyeceğim ve bu konu hakkında sana hiçbirşey sormayacağım taki sen bana konuyu açıp cevabını verene kadar. Bu iyi başlayan eğlenceli ve komik geçen günümüzün sonu hüzün ve hastaneye gitmemizle kötüye doğru dönmüştü. Doktorun çıkabilirsiniz demesi ile hemen eve dönüş yoluna koyulduk. Kyu yanımda açıktım aşkım yaaa ben çok açıktım diyip duruyordu. Hacer ve Park bizim arabadaydı. Esra ve jong Hun yalnız dönüyordu. Deniz bu akşam bizde kalacaktı. ben yanımızda yatmasını istiyordum. Bakalım gece Kyu bebek sesine nasıl bir tepki verecekti Eve ulaştığımızda Kyu hala açım açım diyordu. içeri girdik Zekiye abla hadi ama nerede kaldınız öldüm meraktan dedi. Kyu hiç birşey söylemeden elimden tuttu ve mutfağa yöneldi. Bu çocuğun açlığı beni korkutuyordu. Mutfakta yiyecek hiçbirşey yoktu. Zekiye abla yemek yok mu dedi kyu. Zekiye abla ise deniz bir saniye durmadıki. hemen uykusunu aldı ve sizden sonra kalktı. Hep arkasında insan gerekiyor, Kıpır kıpır, insan yemek değil tuvalere bile gidemiyor. Kyu hadi o zaman ne olup bittiğini lokantaya gidip sıpariş verdiğimizde anlatırız. Esra en yakın lokanta nerede. Çabuk hadi çıkın. Deniz nerede dedim ben Zekiye abla parmağı ile yastık öbeğini gösterdi. Zekiye abla bir sürü yastığı yan yana koyarak denize bir oyun sepeti yapmıştı o da oynuyordu. ben denizi aldım ve tabiki çantasını. Zekiye abla yapılmış maması var dedi ve hemen getirdi. Kyu ise ben arabayı çalıştırıyorum dedi. Bu son damla oldu. Karnım ağrıyana kadar halimize gülmeye başladım Park min bile gülüyordu. Hacer sonunda rahatlamaya başlamıştı. Acaba kararı ne olacaktı sayılı gün çok çabuk geçiyordu.Evden çıktık ve en yakın lokantaya gittik denizi Zekiye abla istemişti ben ise Kyu arabada olduğu için abla bende kalsın bakalım nasıl olacak biraz alıştırma yapalım dedim ve arabanın önüne geçtim Kyu hayır bebek koltuğumuz yok ilk önce onu almalıyız açık bir mağaza, Esra nerede var açık mağaza, bebek koltuğu için dedi. İlk Önce koltuğu aldık sonra lokantaya gittik. Kyu bebek diyince herşeyi unutuyordu. yol boyunca lokantada ve hatta koltuğu alırken bile hep denize baktı. Koltuk seçimini denize yaptırdı. denizi kucağına aldı ve hadi bakalım seç hangisi olsun dedi. Bebek ne anlar birini elledi hemen evet bu bu bize göre dedi. hemen aldı. arabaya taktı ve yola devam ettik. Bir yandanda evden çıkmadan daha ayarladığı pilanlarını telefonla kontrol ediyordu. Esra gittiniz mi? sıparişi verdiniz mi? geldiler mi? hemen geliyoruz dedi telefonda ve gaza bastı. Bu kadar çok yemek yemeyi seven bir ben varım sanıyordum ama tencere kapak misali bulmuştuk birbirimizi yemeklerimizi güle oynaya yedik ve evimize döndük. herkez odalara dağıldı geç olmuştu. Deniz bizimle uyuyordu fakat ben ve Kyu uyuyamıyorduk sadece denizi seyretmekle yetiniyorduk. Çok uykum vardı ama denize bakmak içime tarifsiz bir huzur veriyordu. Kyu birden bizimde hemen çocuğumuz olsun aşkım dedi. Ben baba olmak ve çocuğumuza aynen böyle bakıp onunla ilgilenmek istiyorum.Kafamı evet anlamında salladım ve bende sana benzeyen bir çocuğum olsun istiyorum dedim.. Çok romantikti. Uyuduğumu hissettim kaktığımda sabah olmuştu ve deniz bir kere bile ağlamamıştı yada ben duymamıştım. Kyu ya baktım hiç uyumamış ve hala beni ve denizi izliyordu. günaydın aşkım kalktın mı? dedi. Ben ise yüzümde kocaman bir gülücükle günaydın dedim ve evet kalktım. sen neden uyumadın dedim.aşkım denizin ağladığını hiç duymadın dedi bana ben ise kendi yaptığım planın nasıl başarısız olduğuna şaşırıyordum rezillik o bebek bakmış ben uyumuştum. Aşşağıya indik....

Haha
Süpersin abla ya çok güzel yazmışsın hikayeyi
Benim şimdi vaktim yok ama yarın kesin yazacam benim kararım çok önemli değil mi bakalım neler olacak??

anammmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm çok güsel gidiiiiiiiii ama bişi yazmaırom kusra baqmayın böle sonrlara yazıcak bişi bulamıoreeeeeeeeeeee

O geceyi zor geçirdim.Başım felaket ağrıyordu.Yarın Jung Min ,Jun ve Esma ablam Koreye dönneceklerdi.Ya ben ben ne yapacaktım?En sonunda Jung Mİn'in yanına gitmenin doğru olacğı düşündüm.Dışarda tek başına oturuyordu.Şu birkaç haftdır Jung Mİn kendini ben hariç herkese kapatmıştı.Ben Bu çocuğu bu kadar çok mu üzmüştüm?
Yanına yaklaştım.Yaklaştığımı farkedince.
--O Hacer Merhaba dedi.gülümseyerek.
--Merhaba Jung Min.Nasılsın dünden beri?
--İyiyim yani iyi sayılırım sen.?
--Bende iyi sayılırım.dedim usulca.
--Dün çok mu endişelendin?Özür dilerim olayların böyle gelişmesi istememiştim.
--Yani şey biraz.Biliyorum böyle istemediğini.
Ne yaparsam yapıyım engelliyemiyordum kendimi gözlerime yaşlar iyice hucum etmeye başladı.Her konuşmamızda böyle oluyordu.Daha fazla tutamadım kendimi:
--Gerizekalı aptal sence ben biraz üzülür müyüm aklım çıktı seni öyle görünce...
Ağlamaya başlamıştım yine .
Jung Min'in döşüne vuruyordum artık.Rsmen dün ölmemiş bu gün ben öldürecektim zavallıyı.Ellerimen tuttu.
--Tamam Hacer sakin ol..
Hala bağırıyordum dün aklımı kaçıracaktım nasıl sinirli olmam diye.
--Bende seninle Koreye geliyorum seni böyle kendine bırakamam .Ben olmasam sana ne olur daha çok banane olur.Hemen bu gün evlenelim toplanacağım yarında herkese veda eder çıkarız..
Jung Min şaşırmıştı.
--Hacer sen ciddi misin?
--Şaka yapar gibi bir halim mi var?
Jung Min ellerimi tutu bana sarıldı.Hacer seni çoook seviyorum diye bağırmaya başladı.
--Bende seni seviyorum sevmeseydim seninle gelmezdim demi?


O sırada içeriden Esranın çığlığı duyuldu.

noli yhaaaaaaaaaaaaaaaaaaa yemek yedimmmm hiçbibşinin farkında dilim şu an uykulu durumdaaaaaaaaaayım bu yüzdne yrm saat sonra yazacam aklıma bişi glemiooooo aslında gledi aha başlıormmmm

aaaaaaaaaaaaaaa......Attığım çığlığın haddi hesabı yoktu.......AMa bu sefer. Korktuğum başıma gelmişti galiba....Deniz cayır cayır yanıyordu..Ne yapacağımı şaşırmışımm..AŞaıya indimm..Park min le hacer birbirlerine sarılmışlardı tam girdim....ayyy! Sırtımı döndüm....Pardon müsait olmayan bi zamnda girdim galiba..dedim..Hacerle Park min birden yok yok yhaa tmm yo kbişey tmm gir noldu... dedi hacer...AĞlayarak konşumaya başladım..Ağladığımdan ne dediğim pek anlaşılmıodu.....De-de-denizz! Yanıoooo!Anesi bana emanet etti ben bakamadım onaaa..Ateşler içinde yanıo biri yardım etsin..Bana deidm...Hacer:ilk önce bi sakin ollll çocuk bu ateşlenirde...Dedi...Jonghunu aradım telefonu açmadı.....Ne yapacağımı şaşrdım deidm....Park min:Hastaneye götüreli ozamn ben arabayı çalıştırıyorum sizde çocuğu hazırlayın gelin dedi....O telaşla
üst kata naıls çıktığımı şaşırmıştım...Deniz i hazırlayppp hemn arabaya indik...Hastaneye varmışık..DOktor doktor doktor yokmuu die bağrıyorum...Bİ tane doktor gelip..BUyrun dedi....Ateşii var diyebildim sadece....Denizin o ağlama sesleri hala kulaklarımdan çıkmıoduuuuuuuuu.....................................

Doktor:
--Korkmayın .dedi
Esra:
--Nasıl korkamayız çocuk yanıyor.dedi
--Tamam çok fazla ateşi çıkmamış neyseki biz birazdan düşürürüz ateşini beyefendinin.
Esra kocaman bir oh çekti.
--Esra Jong Huna ulaşamadın mı?
--Ulaşamdım neden acabaki?
Jung Min :
--Birde ben deneyim.
Dur açıyor.
Alo Jong Hun nerdesin?Deniz ateşlendi hastenedeyiz.Esra çok korktu gel istersen sen.Tama görüşürüz.
--Geliyor muymuş.
--Evet.Senin korktuğunu duyunca koşup gelecekmiş.
--Bilginarlada Kyuya haber vermelimiyiz.
--Bence gerek yok.Teleşlanmasınlar.

çok pis ilham geldi.üzerime değişip yazmaya başlıommmmm

Yazmazsan kırılırım çabuk yaz benim aklıma bişey gelmiyor