Biliyorum(Hikaye)

O sabah hastanede değişik bir adamın sesiyle uyandım.Yavaşça gözlermi araladım....Adam başımda bekliyordu.Benim uayndığımı görünce sevinçle nasıl olduğumu sordu.Ama benim konuşamadığımı bilmiyordu.Sadece masum gözlerle gülümsedim.Merakla o bana bende ona bakıyordum.Doktor araya girdi...O size çarpan arabanın sahibi Kim Tae Jun.Sizi hastaneye o getirdi.4 gündür başınızda ve sizin uyanmanızı bekliyor.......

Devamı gelecek...

Doktor ah....O doktor ne anlatıyor ki böyle birde ben anlasam.Bana gülümseme ve anlayamadığım başka bir ifadeyle bakan adam arada,doktorun sözlerine kafasıyla çabucak ve aceleyle yaptığı komik ifadeler beni şaşkına çevirdi biran.Ama tez toparladım kendimi ve birşeyler anlatmaya çalışan doktorun yüzüne baktım biran oda susuverdi hemen.Sanki tamam anlattığım herşeyi anladı ve olanları hatırlıyorsun değil mi diyen bir bakışla sordu.
-Nasıl hissediyorsunuz kendinizi?
-İyiyim,ama neler oluyor bana diyordum bakışlarımla ve samimi yüz ifademle;İyiyim.
İyi değilim aslında konuşmak,çığlık atmak yataktan fırlayıp doktorun ve o hala şaşkın ve üzgün bakan adamın arasından sıyrılıp dışarı çıkmamak için zor tutuyordum kendimi.Ben hatırlıyorum olayları hala canımı yakan çok acı var ama sevinçten çığlık çığlığa bağırmak istiyordum.
Bir hamleyle kalkacak oldum ama doktor hemen bana yönelip sakin olun kalkmayın dinlenmeniz gerekiyor,vücudunuz henüz toparlanmadı lütfen hareket etmeyin dedi ve ben saçlarımın dibinde ve vücüdumun tamamında bir soğukluk hissettim.
kalkamıyordum zaten kalkamıyordum ama canımı bu kadar yakan neydi?Tüm vücuduma yayılan korkuyla doktorun gözlerine bakıp diyebildim ki sadece bacaklarım......
Doktor
-Sakin olun henüz hazır değilsini ayaklarınızın üzerine basmaya.
Allah'ım yoksa biranlık bu sevincin ardından bana bir kabusmu hazırladın.....

süper gidioooooooooo................

Tahmin ettiğim şeyin olmasını istemiyordum...Bunun için binlerce belkide milyonlarca kez dua ettim.DOktor ve Kİm tae Jun bana meraklı gözlerle bakıyorlardı....Bacaklarımı hareket ettirmeyi denedim her ne kadar zorlasamda ilk başlarda hiç bir hereket görülmedi...YIlmak yok dedim...Bİrkez daha denedim.....Oluyor muyduuu....

Evet oluyordu ayaklarım hareket ediyordu.Gözlerimden sıcak iki damla yaş süzüldü.Tae jun eliyle yüzümü sildi özür dilerim dedi.Bana neden bukarda iyi davmasını anlamkta güçlük çekiyordum.Sıradan biri olsa bana çarpınca kaçardı o neden beni hastahaneye getirip başımda 4 gün beklemişti ki.Sonra doktora dönüp:
--Doktor bey daha ne kadar hastahende kalmamız gerekecek diye sordu.
Bir anda irkildim neden çoğul kullanmıştı ki?Beraber mi çıkacaktık hastahaneden?
Doktor:
--Yarın çıkabilirsiniz.dedi .derkende bana göz kırp tı bu ne anlama geliyordu ve nedewn kimse ban bişey demiyodu.Doktor çıknca Tae Jun yanıma gelip oturdu.Bana tanıdık geliyordu bu yüz ama hatırlaymıyordum.Kimdi bu Tae Jun.

....Düşünüyorum düşünüyorum hatılayamıyordum....Beynimi zorlamama rağmen aklıma bir harfi bile gelmiyordu.Tae jun ynımda oturdu..Birden elimim tutmuştu..Neye uğradığımı şaşırdım.....ELimim tutmasıyla beraber irkildim birden...Taejun un kim oldunu hatılamıştım sankii....

Evet şimdi hatırlıyorum sanki.Bu kişi bana parkta düştüğümde yardım eden kişiydi aynı zamanda markette sorun yaşadığımda yanıma gelen kişiydi.Nasıl sürekli bana yardım edebiliyordu.Yoksa benim bilmediğimde onu bildiği birşeyler mi vardı.
--Aslı iyimisin?dedi yüzü parlıyordu nerdeyse sevinçten.
--İyiyim teşekkürler.dedim şaşırmıştım doğal olarak sesim tedirgin çıkmıştı.Bunu farketmişe benziyordu.Yüzünde gülümseme oluştu.
Utanarak sordum.
--Şey siz beni nerden tanıyorsunuz?
Bana çarpıtığınızı söylediler.Ama ben hatırlamıyorum.Nasıl çarptınız?Tek hatırladığım Parkta oturduğumdu?
--Gerçekten hatırlamıyor musunuz?
--Neyi ?
--Sanırım doktoru çağırmalıyım.Bir dakika bekler misin?
Neden böyle dediğini anlamamıştım.Nasıl ben parkta otururken bana araba çarpabilirdi ki?
Hatırlamaya çalışıyorum ama sanki önümde koca bir duvar varmışta geçemiyormuşum gibi.
Bunu nasıl aşacaktım?Tae Jun neden bu kadar samimiydi.Benim bilmediğim birşeyler vardı ve bunu bana açıklamak için doktoru çağırıyordu.

NELER OLUYORDU?

Hİçbirşeyin farkında değildim....Aşamadığım o duvarı aşmak için çok çabalıyor fakat yapamıyordum...DOktor sonunda gelmişti...Doktor ne oldunu sordu...
-Aklımın bir köşesinde yarım kalmış bir puzzle var sanki ama tamamlayamıyorum...deidm..
Tae JUn doktora:Benim ona nasıl çarptımı hatırlamıyor..sadece parkta oturduğunu hatırlıyor..dedi..
DOktor ilk önce biraz düşündü...Ardından Tae jun u kenara çekip benim duyamadığım birşeyler konuştu.SOnra İlk tae jun konuştu...
Olay şu........................


kısa kısa yazıyorum kii bi anlamı olsun eğer uzatırsam hikayeyi beter ediormmm ^^

Çok acil bir toplantım vardı.Arabayı hızlı kullanmak zorunda kalmıştım.O anda karşıma sen çıktın.Fren yapmama rağmen duramadım ve sana çarptım.Ne olduğunu anlayamadan arabadan fırladım.Sen başında kanlarla yerde yatıyordun.Seni yerden kaldırıp arabaya bindirdim ve aldığım gibi hastaneye getirdim......
4 gündür kendinde değilsin...Benimde seni böylece bırakıp gitmeye cesaretim yoktu.Gerçekten de isteyeek olmadı..bir anlık hataydı...
Ben ağlaklı gözlerle dediklerini dinliyordum ama o devam ediyordu....ama nedense hiç inandırıcı değildi...
Tae Jun:Ailene ulaşamadık...O yüzden senin uyanmanı bekledim.dedi....
Ama bu olayda bir iş varmış gibi geldi.Olayı anlatırken sanki çok soğuk kanlydı..Bana çarpan kendisi değilmiş gibi....
Neyse sabah olduğunda.......

Neyse sabah olduğunda garip bir rüyayla uyandım....Aynı şeydi....Tae junun bana çarptını hatırlamıştım..Ama çok kötü birşey olmuştu ordaa....Bİrden irkilerek uyandım...Uyandığımda Tae jun hala yanımdaydı..Ama uyuyakalmıştı..Dİkkatlice o uyurken yüzünü inceledim düşündüm düşündüm......TAbi yaaaaaaaaaaaaaaaaa.............

Kaza günü ilk önce parka gitmiş ve biraz temiz hava almıştım orada dikkatimi Tae jun çekmişti ben nereye gidersem benim peşimden geliyordu. bir banka oturdum o da önümden geçir hemen yanındaki banka oturdu. Ona baktığımı belli etmemeye çalışıyordum. Rahatsız olmaya başlamıştım Bu öncedende olmuştu. bu adam neden benim etrafında dolaşıyordu. tek düşündüğüm buydu. Acaba onu tanıyormuyum dedim kendi kendime. Birden kalktım ve yürümeye başladım hızl,hızlı ve daha hızlı artık koşuyordum. soluk soluğa eğildim ve dizlerimden güç aldım. Çok susamıştım. Bir bakkala girdim ve bir şişe su aldım. Tam acığ içmeye başlamıştım ki karşımda caddenin karşısında bana bakıyordu. Benden rahatsız olmuyor gibi bir tavrı vardı.Gözlerine yayılmış masum ifade ve yüzündeki kocaman gülümseme. Benimle hiç konuşmuyordu, sadece peşimde her yerde,başıma gelecilecek her olayda o vardı. Her zaman bana yardım ediyor,Olayların büyümesini yada benim yaralanmamı önlüyordu. Sinirim yüzünden daha fazla kendim tutamadım ve karşıya direkt ona bakarak yürümeye başladım. Yüz ifadesi değişti. Panik olmuş bir hali vardı. tam arkasını dönüyorduki bekle br dakika heyyyyy diye bağırdım. Bana baktı ama hiç sakin olmadığı her halinden belliydi. Ayakkabısının ucunu yere sürtüyor, bir yandanda el parmakları ile oynuyordu. Sende kimsin dedim sinirli bir şekilde. daha ççok panik oldu yüzü sarardı.neden beni takip ediyorsun. cevap yok sana soruyorum cevap ver dedim bende korkmuştum ama artık dayanamıyordum. Onun davranışları çok hoşuma gidiyordu fakat her dakika arkamda bir koruma ile gezmek beni çok rahatsız ediyordu. Hep yakın takipteydi ama neden? cevap vermek yerine kaçmayı seçti bende arkasından. Fakat bacaklarımın yorulduğunu hissediyordum ve kaslarım sanki çok güçsüzdü. beynim dur emri veriyor ve Kırmızı ışık yakıyordu vicuduma.birden bire durdum ve tam o anda bana doğru gelen arabayı gördüm artık çok geçti son hatırladığım araba ve karşı kaldırımda bana bakan Tae jun'nin haykırışlarıydı.... Ben bunları düşünürken Tae jun kalkmış bana bakıyordu.İyimisiniz dedi. Ben ise hala hatırladıklarımda saplanmış kalmıştım sen kimsin? sen kimsin? söyle hemen dedim......

O hala iyimisn dmeye devam ediyordu.....Ben ise hala se nkimsin neen buradayım deyip duruyordum......Taejun doktoru çağırıp geldi..DOktor heralde kısa süreli bir şok geçiriyor hatırladıkalırndna dolayı dedi...Eğer dururmu daha da iyiye giderse taburcu edebilriiz....
......................4-5 gün sonra.........................
Tae Jun:dok tor bey iyi olduğuna emin misiniz?
DOktor:TÜm tahliller TÜm testler yapıldı hepsinde sonuçlar pozitif ve normal görünüyor.Hastenede daha fazla kalmasına gerek yok..Sadece şimdilik önlem olsun diye vereceğim ilaçları kullansın yeter.....Hasteneden çıkıyordum artık..1 hafta sonunda şükürler olsun....Çnükü hastane kokusundan nefret ediyorum ıyyy! tiskinçç..DIşarı çıkmıştık sonundaa...Kalacak yerin var dimim diye sordu Tae jun..Bende var var olmaz mııı dedim..Şurada diye herangi bi ev gösterdim.
.........Ama ben nerede kalacaktım............??????

Bu sorunun yanıtını hiç beklemden Tae Jun verdi.
--Bende kalacaksın.
--Saçmalama nasıl kalırım.
--Basbayağı yanlız yaşıyorum zaten.

saçmalama diyordum.Hyr tabikede
Ewt
Hyırr diyor çantamı çekiştiriyorum
Ewt diyordu..
Çantamı son birkez daha çekiştirip hyr dedim...Çantamı tam çekiştirdim biraktı..DÜşüyordum....Tabii tae jun beni kollarının arsına almasaydı......SOnra ewt kalacaksın dedi..Beni kucağına aldı arabay bindirdi...Kucağındna inmek için çok debelendim ama beceremedim...

bu hikayede yeminle dımdızlak kaldıııı

bencede

bu hikaye kaldıııııııııııııııııı

Evet canım ya...Bir el atsana

bu hikaye bana kaldı gibi gelio ama hadi hyrlısı şu anda ödev yapıyorum hocalar çok ödev verdi ödevim bitsinn...Hİkayeye dalış yapacağımmmm

Evet canım bekleriz özledik senin hikayelerini.

.....Evin görünüşü dışarıdan bakıldığında küçük gibi fakat süper görünüyordu...İçeri girdiğim de ağzım açık kalmıştı..İçi de dışı kadardı...Ev saray yavrusuydu resmen...Dekorasyonu bir yana içindeki eşyalar servet değerindeydi.......Ağzım açık bakıyordum...Tae jun geç otur.Kendi evinmiş gibi rahatına bak dedi...Koltuğa geçtim oturdum..Çok ürkek duruyordum....MErdivenlerden birinin indiğini duydum....Abi diyordum..ARkamı bir döndüm ki.....Karşımda...O yüz vardı....unutmadığım yüz vardı...Bİr zamnlar çok ve karşılıksız sevdiğimm ve benden haberi bile olmayan bir yüz vardı..... Bu Bu.........

Benim babamdı.

Maşallah esmacım harikasın....

Ha...Baba mı?

Valla benle alakası yok.